การควบคุมมอดบีทต้องใช้กลยุทธ์ที่หลากหลายเพื่อลดผลกระทบต่อพืชผล

การควบคุมวัฒนธรรม: สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติ เช่น การปลูกพืชหมุนเวียนและการปลูกพืชสลับกัน เพื่อขัดขวางวงจรชีวิตของศัตรูพืช และลดการเพิ่มจำนวนประชากรการหว่านเร็วขึ้นหรือเก็บเกี่ยวทีหลังสามารถลดความเสี่ยงของพืชผลได้เช่นกัน

การควบคุมทางชีวภาพ: การส่งเสริมศัตรูธรรมชาติของหนอนกระทู้ฤดูใบไม้ร่วง เช่น สัตว์นักล่าและปรสิตบางชนิด สามารถช่วยควบคุมจำนวนประชากรได้ซึ่งรวมถึงการปล่อยแมลงที่เป็นประโยชน์ เช่น ไตรโคแกรมมา หรือใช้สารจุลินทรีย์ เช่น Bacillus thuringiensis (Bt) เพื่อกำหนดเป้าหมายตัวอ่อนโดยเฉพาะ

การควบคุมสารเคมี: สารกำจัดศัตรูพืชสามารถใช้ได้เมื่อประชากรเกินเกณฑ์ทางเศรษฐกิจหรือเมื่อวิธีการอื่นไม่ได้ผลอย่างไรก็ตาม การพิจารณาอย่างรอบคอบเกี่ยวกับผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและการจัดการความต้านทานถือเป็นสิ่งสำคัญควรให้ความสำคัญกับยาฆ่าแมลงแบบเลือกสรรที่มุ่งเป้าไปที่หนอนพยาธิในขณะที่ลดความเสียหายให้กับแมลงที่เป็นประโยชน์ให้น้อยที่สุด

การติดตามและการตรวจจับตั้งแต่เนิ่นๆ: สอดแนมอย่างสม่ำเสมอเพื่อค้นหาสัญญาณของการติดเชื้อ FAW เช่น ความเสียหายของใบหรือการปรากฏตัวของตัวอ่อน เพื่อให้การแทรกแซงได้ทันท่วงทีกับดักฟีโรโมนและเหยื่อล่อฟีโรโมนสามารถช่วยติดตามประชากรผู้ใหญ่และทำนายการระบาดได้

การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน (IPM): การผสมผสานกลยุทธ์การควบคุมหลายรูปแบบเข้ากับแนวทางการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน ทำให้เกิดกลยุทธ์ที่ครอบคลุมและยั่งยืนในการจัดการหนอนกระทู้ในฤดูใบไม้ร่วงแนวทางนี้เพิ่มประสิทธิภาพสูงสุดในขณะที่ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและการพึ่งพาสารเคมีกำจัดศัตรูพืช

ด้วยการใช้มาตรการควบคุมเหล่านี้ร่วมกันซึ่งปรับให้เหมาะกับสภาพแวดล้อมและเกษตรกรรมที่เฉพาะเจาะจง เกษตรกรสามารถควบคุมการแพร่กระจายของหนอนกระทู้ในฤดูใบไม้ร่วงได้อย่างมีประสิทธิภาพ และปกป้องพืชผลจากความเสียหายที่สำคัญ